മൂക്കിന്റെ തുമ്പത്ത്
തൊട്ടുതൊട്ടില്ലായെന്ന കുസൃതിയാണ്
തൊടാതെ വല്ലതും പറഞ്ഞാലുണ്ടല്ലോ!
എന്നൊരു ന്യായമാണ്
ഒന്നു തൊടട്ടേയെന്ന്
പിന്നെ വ്യസനിക്കാനറിയാം
ഓര്മ്മയാണേകാന്തതയെന്നറികയാല്
വിസ്മൃതിയിലേയ്ക്ക് ഉന്തിയിടുകയും
ഉറക്കത്തില് ഭംഗപ്പെടുന്നതാല്
ഉണര്ന്നിരിക്കുമ്പോഴും
കണ്ണുകളില് സ്വപ്നം നിറയ്ക്കുകയും ചെയ്യുന്നു
ഇത്രയുമെങ്കില് പ്രിയരെന്നര്ഥം വന്നോ?
എങ്കിലും ഞങ്ങള് ശപിക്കയാണ്
നീ പെയ്യാതെ പോകട്ടെ
മഴയില് ചെടികള്
പൂക്കുമെന്നും കായ്ക്കുമെന്നും
വിളവെടുപ്പ് ഉത്സവമാണെന്നും
ഞങ്ങള്ക്കറിയാം
ഈ നഗരത്തിലെ,
ചെടികള് ഞങ്ങളാണ്
ദയവു ചെയ്തു മഴയെ ശപിക്കരുതേ….
കഷ്ണം കഷ്ണല്ലാണ്ടെ കവിത മനസ്സിലായില്ല്യ മുഴോനും.
ആണത്തം ന്നുള്ള ബാനറിന്റെ ഇവടത്തെ അര്ത്ഥോ സാംഗത്യോ തീരെ മനസ്സിലായില്ല്യ.
നല്ല നല്ല കഥകള് പണ്ടൊരു കാലത്തെഴുതീര്ന്ന എന്റെ കുട്ടി എവടെപ്പോയീന്ന് എത്ര ആലോയ്ച്ചിട്ടും എനിക്ക് മനസ്സിലാവണേല്ല്യ.
നമ്മടെ പെരിങ്ങോടനെ കണ്ടോരാരെങ്കിലുണ്ടോ?
ആണ്മയില് ആണത്തം മാത്രേയുള്ളൂ?